Listy

Na miejsce dojechaliśmy we wczesnych godzinach porannych, co bardzo zdezorientowało Williama. Gdy wysiadł z autokaru i rozejrzał się dookoła, stwierdził, że ma wrażenie jakby był gdzieś na Islandii. W powietrzu unosiło się coś mistycznego – tuż przed wschodem słońca, zimno, magicznie mglisto i jednocześnie pięknie.

Odkąd zrozumiałam, że zakupy są jak codzienne głosowanie, w sklepach staram się zachowywać ostrożność. Nie mogę sobie pozwolić na wspieranie moimi pieniędzmi czegokolwiek, co nie jest w równowadze z Życiem. Wszystko jest energią. Łącznie z pieniędzmi.

Do Europy wjechaliśmy w Brukseli i okazało się, że wcale nie musieliśmy się tak bardzo martwić papierami. Nie mieliśmy żadnych problemów z wjazdem na nasz piękny kontynent. Młody celnik na granicy belgijskiej był bardzo przyjazny i nawet nie poprosił Williama o okazanie biletu powrotnego.